Van simpele fjord naar SuperFjord

(Noormann, ruin, ° 8 mei 1989)

Geen ongelukje maar een verrassing, geboren bij Mathieu en Thérèse in Heindonk. Merrie Silke bleek gedekt en in mei 1989 had ik dus twee fjorden voor de prijs van één, suikerbonen en doopfeest… Achter de omheining blijven vond Kenzo maar niets. In een flits eronder of erdoor, en daarna mocht ik alle draden losmaken om hem weer op de weide te krijgen, want dan ‘durfde’ hij er zelfs niet overstappen.
Na honderd dagen verhuisde Kenzo van Heindonk naar de Zennehoeve in Heffen, en ik van Willebroek naar Tifton, Georgia (USA). Ondertussen kwam het Belgisch Fjordenstamboek brandmerken en bleek dat de namen van de fjordenveulens in 1989 met een N moesten beginnen en niet met een K – oeps, foutje… En daarom heet Kenzo dus officieel Noormann.

Kenzo leek al van nature trailer- en zadelmak, allemaal geen probleem. De eerste maanden ging het rijden vlot, zowel op de weide als buiten, tot zijn kuddegeest in combinatie met zijn koppige fjordenkarakter soms de bovenhand kreeg. Beter voorkomen dan genezen, dacht ik. Om veilig alleen te kunnen buiten rijden, mocht Kenzo een paar weken naar de Molen in Rotselaar, op dressuurtraining bij Leo Vermeulen. Uiteindelijk leerde ik er meer over dressuur en paardenpsychologie dan over buiten rijden, en onder die professionele begeleiding liet Kenzo zich van zijn beste kant zien.
Na het dressuuruitstapje kregen de trektochten de bovenhand, en verhuisden Kenzo, Danske en ik naar Merendree. Voor mij en Olivier een tijd van veel werken, een huis verbouwen, de VVR nieuw leven inblazen, ik ook nog een knieoperatie (dank u Danske)… naast de wandelingen en trektochten deed Kenzo halverwege de jaren negentig ook eens een 30 km endurance mee met onze Australische vriend Ritchie. Op zesjarige leeftijd besloten we zijn kwaliteiten voor de koets eens te testen, en dat bleek meteen een groot succes, alsof hij nooit iets anders gedaan had. Voor de koets, maar ook voor de ploeg of de eg: alles in supertempo, traag gaan of stoppen stond amper in Kenzo zijn woordenboek.

Na de westernzadels voor de lange buitenritten volgde voor ons allen, onder impuls van Denis, de overschakeling van klassieke dressuur naar western rijden. Kenzo ging elke week mee naar Syntra Sint-Niklaas en behaalde er het A- en B-brevet Amerikaanse Rijkunst. Het KISS principe drong pas goed door in onze training en de verstandhouding verbeterde. Toen Seven de rol van lespaard kwam overnemen, bleven de wandelingen en trektochten Kenzo’s belangrijkste job. Wel volgden we een aantal maanden wekelijks les met amazonezadel, ook weer een belevenis: ‘tall & elegant’.
Na mijn ontmoeting met Pat Parelli, besliste het lot dat Parelli Natural Horse-Man-Ship (PNH) echt iets voor ons was. Op enkele weken tijd ontving Kenzo, eind november 2003, de rode Level 1 string en konden we het PNH Partnership diploma aan de muur hangen. Dat we partners waren was toen al overduidelijk en paardenplezier, op weg naar ‘Harmony’ (PNH Level 2) werd onze leuze. Toen we begin juli 2004 onze eerste vliegende galopwissels reden en Kenzo schijnbaar in to

pconditie verkeerde, was de euforie groot. Maar amper twee dagen later, op 4 juli 2004, ging het van zeer ‘high’ naar zeer ‘low’: Kenzo bleek hoefbevangen te zijn. Drie maanden in het gips op stal: daar gingen mijn Level 2 dromen. Die zomer moest Seven, totaal onverwacht, de rol van trektochtpaard overnemen. Maar in de herfst bego

Clickertraining hielp Kenzo’s motivatie nóg vergroten. In mei 2005 schitterde Kenzo op het dressuurweekend met Bertie Prinsen, Kenzo deed mee aan de Nederlandse NH-dag op Stal Mansour als demopaard in Inge Teblicks clickerdemo, en fungeerde niet alleen als één van de fotomodellen in haar boek Grondwerk met paarden, maar ook voor het IT Clicks logo.nnen we rustig aan de training weer op te pikken en eind november 2004 lieten we onze PNH L2 test filmen. Een aantal taken waren volgens de toenmalige Parelli-normen OK, maar de rest moest opnieuw (niet ‘snappy’ genoeg) en we bleven trainen.

Maar de blauwe string van L2 bleef voor mij een absoluut streefdoel en supergemotiveerd volgden we ons tweede officieel Parelli trainingsweekend op evenveel jaar tijd. Slechts de ‘Finesse’ spins en yoyo’s en de vliegende galopwissels met stop zonder teugels, moesten herfilmd worden. In september 2005 zette ik mij een avond aan de videomontage, besefte toen pas hoeveel bruikbare fragmenten ik voorhanden had en leverde uiteindelijk een tiental minuten film in met trainingssessies van de voorbije maanden, als L2 herexamen. Kenzo’s prestaties voldeden aan alle strenge selectiecriteria en als eerste fjord in België en Nederland (of wereldwijd?) behaalde hij het PNH Harmony diploma! Slagen voor de originele Level 2 test als échte bekroning voor de titel van SuperFjord!

In 2009 behaalden we ook de groene Pareli Level 3 string. Ik kreeg hem via de post toegestuurd vanuit Colorado, mijn jarenlange droom om hem uit handen van Pat Parelli himself te ontvangen kwam niet helemaal uit... Maar wat jarenlang helemaal onbereikbaar had geleken, werd wel werkelijkheid.
Doordat Kenzo voorbeeldig in de auditie figureerde die één van de onderdelen is voor de toelating tot Parelli instructeur, werd ik uitgenodigd voor de instructeursopleiding in Florida. Sinds ik begin 2010 officieel Parelli instructeur werd, schitterde Kenzo al in talloze Parelli demo's! Voorlopig hoogtepunt het Royal Festival of the Horse in Stoneleigh Park (UK) waar Kenzo gevraagd werd om mee te doen in de 'Grand Ring' samen met de paarden van gereputeerde Parelli instruceurs Carmen Zulauf (SUI) en Jackie Chant (NZ) - vier sterren! - en de drie-sterren instructeurs uit Oostenrijk en Italië, Michael Grohman, Gigi Pini en Franco. Ook kregen we de kans om eindelijk te rijden voor Pat en Linda Parelli. "Dream big" is dus de boodschap!

Good better best, never let it rest, get your good better and your better best! Na de Level 3 volgt uiteraard Level 4, met telkens weer één auditie per savvy. In november 2010 slaagden we voor onze favoriete savvy Liberty.

Daarnaast zetten we sinds de zomer van 2006, in het kielzog van Olivier en Remy, onze eerste stappen in de TREC competitie. De wedstrijdadrenaline bracht ons over sprongen die ik nooit voor mogelijk had gehouden, de PNH training wierp zijn vruchten af in de behendigheidsoefeningen zoals back-up en labyrint in de PTV; de dressuurbasis (verzamelde galop) en trektochtervaring (snelle stap) was ideaal voor de MA.

Bovendien ontpopte Kenzo zich in de loop der jaren stilaan tot een ideaal demopaard, en hij werd voor mij zowat de belichaming van het ‘stressvrij paard’. Onze relatie en communicatie verbeterde bovendien zodanig dat we ook vrijheidsdressuur aan ons ‘repertoire’ konden toevoegen.

Toen ik in 2010 1* Parelli instructeur werd, evolueerde het behalen van Level 4 Level 4 in 4 "savvy's" (On Line en Liberty op de grond, FreeStyle en Finesse te paard) van een wat uit de hand gelopen hobby naar een vereiste om te voldoen aan de strenge Parelli-standaard. En dat bracht veel voldoening maar toch ook flink wat stress met zich mee. Het lijkt misschien allemaal simpel als je een Parelli auditie bekijkt, maar er komt vaak heel wat bij kijken en de verplichte taken zoals galopwissels en zijgangen vergen heel wat techniek en concentratie. Na het behalen van onze Level 4 On Line, legden we ons in de zomer van 2012 volledig toe op het "Freestyle" rijden, vrijwel dagelijks oefenden we zonder zadel en/of hoofdstel. Kenzo leerde zo perfect gehoorzamen op mijn zit en focus. Onze grootste uitdaging, vliegende galopwissels, lukten ook steeds beter en zo slaagden we eind augustus voor Level 4 FreeStyle. Nu kwam Level 4 écht in zicht, en dat was ook nodig om mijn status als 2* Parelli instrcuteur te behouden. De aanhouder wint... als alleerste fjord ter wereld behaalde Kenzo Level 4, en dat dankzij een geslaagde Finesse auditie.

Een ander recent hoogtepunt is ongetwijfeld onze deelname aan de UK Masterclass van Linda Parelli in september 2013. Kenzo was er niet alleen de publiekslieveling zodat hij stilaan een internationale fanclub heeft. Neen, hij was ook Linda Parelli's favoriet tijdens de liberty sessies en Linda heeft zelfs met hem gereden (haar eerste keer op een fjord!). Dat waren toch speciale momenten: les krijgen van Linda, en nu alweer zoveel bij te leren! 

Kenzo heeft mij alleszins al ongelooflijk veel geleerd op gebied van motivatie en leiderschap. Ik bewonder zijn veelzijdigheid, koppigheid en doorzettingsvermogen. Hoe een kleine, simpele fjord toch kan uitgroeien tot een Super Fjord…